โครงการ

ทุกเย็นหลังเลิกโรงเรียน ด.ญ.เพชรา หรือ นัสมียา น้องสาวคนเล็กของบ้าน ที่กำลังเรียนอยู่ชั้นประถม 1 ชอบที่จะมาเล่นสนุกในบ้าน ‘ที่ยังไม่สามารถพักอาศัยได้’ เดินไต่ไปตามคานไม้ จนเย็นแม่ต้องมาเรียกไปกินข้าว

“พายุฝนพัดบ้านหนูพังค่ะ หนู พี่ แม่ และพ่อ ต้องไปนอนที่อื่นค่ะ หนูอยากกลับมาอยู่ที่บ้านเหมือนเดิม แต่ตอนนี้บ้านหนูยังไม่มีพื้น ยังไม่มีฝาบ้าน” เพชราเล่าความเป็นอยู่ ณ ปัจจุบัน ใช้สองแขนกอดรัดเสาบ้านด้วยความคิดถึง

ครอบครัวของเพชราอาศัยอยู่ในชุมชนประมงเล็กๆ ริมแนวป่าชายเลนของ ต.แหลมสัก จ.กระบี่ แม้ว่าจะไม่มีสิทธิครอบครองที่ดิน แต่รัฐก็อนุญาตให้อยู่อาศัยได้

“วันนั้นฝนตกหนักค่ะ ข่าวบอกว่าเป็นพายุฤดูร้อน เดือนเมษายน-พฤษภาคมที่กระบี่ก็จะมีฝนตกหนักบ่อยๆ อยู่แล้ว หนูกับพ่อแม่เลยไม่ได้เตรียมป้องกันอะไรค่ะ แต่บ้านหนูเก่ามากแล้ว พายุฝนพัดแรงมาก จู่ๆ บ้านก็ค่อยๆ เอียงทรุดค่ะ พ่อกับแม่บอกให้หนูรีบออกไปนอกบ้าน ข้าวของอะไรก็ไม่ได้เก็บค่ะ ยังไม่ทันออกจากบ้านได้พ้น บ้านก็พังลงมาทั้งหลังเลยค่ะ” เพชรา และ นริสรา พี่สาวของเด็กหญิง ช่วยกันเล่าเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม ที่ผ่านมา “พ่อหนูทำประมงพื้นบ้าน พอมีกินวันๆ เท่านั้นเอง ไม่มีเงินมาสร้างบ้านใหม่ค่ะ” นริสรามองไปยังบริเวณที่เคยเป็นบ้านของเธอ ยังจดจำภาพบ้านที่กลายเป็นเศษซากไม้ที่กองสุมรวมกันบนพื้นดินแฉะๆ ริมแนวป่าชายเลน แทบมองไม่ออกว่าครั้งหนึ่งเคยเป็นบ้านที่พักพิงของทุกคนในครอบครัวได้ไม่ลืม
 

หลังจากต้องไปพักอาศัยกับญาติเป็นการชั่วคราว ตอนนี้ทั้งครอบครัวได้นำเศษไม้จากบ้านหลังเก่ามาทำเป็นเพิงพักชั่วคราวพอได้หลับนอน ความช่วยเหลือที่ได้รับจาก อบต.แหลมสัก จำนวน 33,000 บาท เพียงพอทำได้แค่โครงบ้านและหลังคาเท่านั้น ส่วนข้าวของเครื่องใช้ อาหาร และสิ่งจำเป็นในชีวิตอื่นๆ ก็ได้รับความช่วยเหลือเบื้องต้นจากมูลนิธิศุภนิมิตฯ พอได้บรรเทาความทุกข์ลงได้

“บ้านริมเล ลมพัดแรงๆ ก็พังแล้วครับ” เจ้าหน้าที่องค์การบริหารส่วนตำบลแหลมสัก อ.อ่าวลึก จ.กระบี่ กล่าวระหว่างเดินทางมาให้ความช่วยเหลือเบื้องต้นแก่บ้านของเพชราและครอบครัว