“หนูอยากอิ่มท้อง มีพร้อมด้วยโภชนาการ” เด็กๆโรงเรียนบ้านเขาน้อยมีอาหารกลางวันเป็นมื้อหลัก ซึ่งมีเพียงแกงถุงตามแต่พอจะหาซื้อได้ เกิดปัญหาด้านสุขภาพไม่พร้อมต่อการเรียนรู้ โครงการเกษตรเพื่ออาหารกลางวัน จึงเป็นโครงการพัฒนาพื้นที่โรงเรียนอย่างยั่งยืน “ขอวอนพี่ๆผู้ใจดีให้เด็กๆอิ่มท้องด้วยค่ะ”
"ตึ๊งตั้ง! ตึ๊งตั้ง! เสียงเพื่อนๆวิ่งเล่นไปมา ทำให้หนูไม่มีสมาธิอ่านหนังสือ" เด็กๆโรงเรียนบ้านห้วยอ้อยอยากมีห้องสมุดสำหรับอ่านหนังสือเพื่อพัฒนาการเรียนรู้ "ขอท่านผู้มีใจเมตตาสร้างห้องสมุดให้กับเด็กๆด้วยค่ะ"
“พี่เอ๋ย...พี่จ๋า ขอเก้าอี้ให้หนูนั่ง ขอโต๊ะตั้งไว้กินข้าว” พี่จ๋าคงไม่สนุกนักหากต้องนั่งกินข้าวบนพื้นปูนเลอะๆ ยิ่งหน้าหนาวไม่ต้องพูดถึงเพราะพื้นมันเย็นเฉียบ พวกหนูต้องไปนั่งกันข้างนอกสนามหญ้า แถมต้องนั่งดมกลิ่นห้องน้ำที่ไม่ค่อยถูกสุขลักษณะนัก พาลให้เพื่อนหนูบางคนกินข้าวไม่ลง บางคนข้าวหล่นพื้นก็เก็บขึ้นมากินตามนิสัยเด็กเล็ก ขอพี่ๆ ใจดีช่วยบริจาคเงินให้ครูจ๋านำไปซื้อโต๊ะ-เก้าอี้ให้พวกหนูได้นั่งกินอย่างถูกสุขลักษณะด้วยเถิดจ้ะ
“พี่จ้ะ...พี่จ๋า ขอช้างขอม้าให้หนูได้ขี่ ขอสนามดีๆ ให้หนูได้เล่น” เกิดขึ้นจากสภาพของเครื่องเล่น และสนามที่เด็กๆ ที่มีมานานทำให้สภาพผุพัง เป็นสนิม และชำรุด ก่อให้เกิดอันตรายกับเด็กๆ ได้ทุกเมื่อ ทำให้เด็กๆ ไม่มีที่เล่นที่จะเสริมสร้างพัฒนาร่างกาย และสมองให้เจริญเติบโตเป็นผู้ใหญ่ที่มีคุณภาพในอนาคต